Rzeka

[Tkacz Losu]

Rzeka, która przepływa przez cała dolinę. Posiada kilka nie dużych rozgałęzień.Miejscami jest głęboka a miejscami płytka. Widać na niej kilak starych kamiennych mostów, które niegdyś musiały służyć wędrowcom i mieszkańcom tej krainy.

[Dariusz Wyrm]

-Tak.. to będzie dobre. Takie kolory będą pokazywać moją siłę- Przytaknął zadowolony z siebie.
-Jednak potrafisz być przydatny w czymś innym niż zabijanie- Dodał i zatrzymał się kilka korków przed rzeką.
-W sumie to jak dostałeś mój dar?- Zapytał podchodząc do rzeki i kucając przy niej. Zmoczył dłonie i obmył swoja twarz w zimnej ale czystej wodzie.

[Fenrir Labdakid]

Uniósłem jedną brew do góry, nie wiedząc czy on teraz ze mnie kpi czy mówi prawdę. Zaś pytanie zabiło mnie z tropu - Nie pamiętam - rzekłem stojąc niedaleko Lorda.
Przyglądałem się co robi, nie było w tym nic nadzwyczajnego. Woda w rzece była czysta niczym łza. Spokojny jej bieg przypominał mi, że kiedyś będzie czymś więcej.

[Dariusz Wyrm]

-Szkoda, posłuchałbym- Wstał na równe nogi.
-Wszystko ma swój początek i koniec. Teraz zaczyna się coś nowego- O końcu nie myślał wszak dopiero coś się zaczęło.
-Umiesz łapać ryby?- To pytanie mogło wydać się dziwne ale było skrwawiane do Fenrira. Spoglądał an ciebie tymi szkarłatnymi oczyma, które niegdyś były ci tak znane a teraz był jakoś tak inne.
-Musze zmienić kolor włosów- Dodał patrząc an swe oblicze we wodzie- Postarzają mnie- Rzucił z grymasem.

[Fenrir Labdakid]

O tak. To jest początek, skinąłem głową przytakując.
- Tak - odpowiedziałem, jako łowca miałem wiele zasług na swoim koncie. Ryby także łowiłem aby zapełnić nasz spichlerz przed zimną, jednak nie było to zajęcie za którym przepadałem. Skrzywiłem się gdy spojrzał na mnie oczyma przyjaciela. Miałem nadzieję, że jeszcze kiedyś będę miał okazję z nim porozmawiać.
- Czerń - rzuciłem odnosząc się do koloru włosów jednocześnie odwracając twarz. Nie mogłem patrzeć w te oczy, to nie był on. Dziwne uczucie mając przy sobie towarzysza z dzieciństwa i najlepszego przyjaciela a zarazem obcą osobę.

[Dariusz Wyrm]

-Złów mi rybę- Powiedział bez chwili wahania. Sam usiadł na jednym z kamieni. Przy okazji zastanowił się nad jego odpowiedzią- Czerń... Hmm.. to nie powinno być jakoś bardzo trudne d uzyskania- dodał zadowolony z siebie.
-Po zdobyciu zamku załatwię te sprawę-Jak widać chciał w jakiś sposób odciąć się do tego ciała i byłego jego właściciela.

[Fenrir Labdakid]

Rozkaz był jednoznaczny tym bardziej, że nie mogłem mu się przeciwstawić. Bez zbędnych ceregieli wszedłem powoli do rzeki, rozejrzałem się za jakąś dorodną sztuką. Wyciągnąłem ostrożnie z pochwy miecz, szukając ofiary. Po dłuższej chwili dostrzegłem odpowiednią zdobycz. Jednym precyzyjnym ruchem przebiłem rybę mieczem wyciągając ją tym samym z wody.
Podszedłem do Lorda w między czasie ściągając ofiarę z oręża - Proszę - wręczyłem Dariuszowi.

[Dariusz Wyrm]

Przyglądał się temu wszystkiemu z jakiś rozbawieniem.
-Twoim zadaniem będzie karmić moich ludzi, umiesz łapać rybki- dodał robiąc szyderczy uśmiech. opierając się na głazie o jedna rękę spojrzał na zamku.
-Trzeba przebyć rzekę- Od niej do zamku to już nie duży dystans. Zszedł z głazu i uniósł jedna rękę i już obok niego wylądowała jedna gadzina.
-Nie będę się teraz moczył we wodzie- Dodał i wzbił się w powietrze- Przejdźcie i spotkamy się po drugiej stronie- w tym miejscu nie było mościku ale woda tez nie była jakoś bardzo głęboka.

[Fenrir Labdakid]

Zacisnąłem szczękę. Miałem ochotę zetrzeć mu ten uśmiech z twarzy lecz skarciłem się w duchu. Skinąłem głową przyjmując powierzone mi nowe zadanie.
Przemierzałem rzekę o własnych siłach, nie było sensu wzywać wierzchowca gdyż i tak już byłem mokry.
Przedostatnie się na drugą stronę nie było jakimś wielkim wyczynem, więc ten odcinek przebyłem szybko i sprawnie. Stojąc już po drugiej stronie czekałem na dalsze rozkazy Lorda.

[Dariusz Wyrm]

Sam Dariusz wylądował na ziemi i odesłał gada znowu w powietrze.
-Niedługo dotrzemy do mojego nabytku- Nie wątpił w powodzenie swojej wyprawy. Nawet nie myślał, że coś może pójść inaczej niż to chce.
-Powiedz mi Fenrirze- Po raz pierwszy użył twojego imienia, przy czym spojrzał na ciebie kątem oka- Kim dla ciebie był ten, którego mam ciało?- Wiedział kim Fenrir był dla niego. Miał wszystkie wspomniona Sylvana i jego wiedze ale jak widać podobało mu się męczenie wilkołaka.