Rzeka

[Dariusz Wyrm]

Nic nie mówił słuchał co kobieta am do powiedzenia. Jak czuje potrzeba, niech się wygada. Po wszystkim objął ją i przez chwilę tulił. po tym wstał i ruszył do konia.
-Przykro mi, że czeka cie taki los ale decyzja jest już podjęta- Zgadza się czy nie, nie am to żadnego znaczenia.
-Wracamy- Dodał głaskając konia.

[Erin Wyrm]

Spodziewała się, że w końcu to powie. Czy sądziła, że może odmówić? Nie, nawet przez chwilę.
- Powiedz mi, dlaczego? - Miała chyba prawo wiedzieć. Z resztą co mu szkodzi?
- I dlaczego ja? - Siedziała przytulna do niego. To było miłe, szkoda tylko, że nie szczere, choć w głębi duszy liczyła, że to co zrobił miało w sobie choć odrobinę ciepłych emocji, a nie jedynie wiedzę o ludzkich zachowaniach i czystą kalkulację.
Gdy wstał, wyjęła różdżkę i skierowała ją w kierunku, gdzie wcześniej stali. Przywołała do siebie pierścionek niewerbalnym Accio i spojrzała na zniszczoną ozdobę. Uśmiechnęła się smutno i rzuciła jeszcze jedno zaklęcie by naprawić biżuterię. Dopiero po tym wstała i podeszła do Dariusza.
- Cóż, skoro i tak nie mam wyboru... Czy mógłbyś zrobić to jeszcze raz? - Niech choć wygląda ładnie, dla niej samej, bo rzeczywiście ten głupi ludzki zwyczaj jej się podobał i irracjonalnie przywiązywała do tego wagę.
Złapała go za dłoń i zostawiła w niej pierścionek. Uśmiechnęła się jeszcze raz do niego i cofnęła swoje ręce.

[Dariusz Wyrm]

-Dla lepszego wizerunku- To tak bardzo skrócone i streszczone, a dlaczego ona? Spoglądał w ciszy.
-Nie wiem- Rzucił spoglądając na konia. Szykował się do powrotu i nie zwrócił uwagi an to co robiła kobieta. Zaskoczyła go tym co zrobiła i powiedziała. Wziął pierścionek i spojrzał na niego. Czemu jej teraz zależało? Nie pytał nie wnikał. Uklęknął przed kobietą i uniósł lekko dłoń a pierścionkiem.
-Wyjdziesz za mnie?- wypowiedział formułkę.

[Erin Wyrm]

Nie do końca rozumiała jak miałaby zmienić jego wizerunek i właściwe dlaczego mu na nim zależy. Nie znała jego planów, więc ciężko było pojąć o co mu właściwe chodzi. Nadal też nie dowiedziała się dlaczego ona. Sam Lord zdawał się tego nie wiedzieć.
- Chyba powinnam potraktować to jako komplement. - Nie sądziła by dobrze się do tego nadawała. Była wybuchowa i nieraz najpierw robiła potem myślała, z resztą sam Dariusz jej to wypominał.
Nie tak to sobie wyobrażała. Właściwe to nigdy chyba konkretnie sobie tego nie wyobrażała, ale to napewno nie tak miało wyglądać. Nie miała zgadzać się na ślub by przeżyć, by nie zdenerwować jakiegoś podłego bóstwa. Nadal jednak poczuła jakieś dziwne ciepło.
- Tak. - Jej też było przykro, choć nie była pewna, czy te jego wcześniejsze słowa to prawda. Uśmiechnęła się jednak i wyciągnęła dłoń w jego stronę. Potrafiła grać, więc skoro taką narzucono jej rolę, to nie ma wyjścia i musi ją przyjąć.
Teraz już trochę lepiej rozumiała te jego nagłe pomysły ze służącym dla niej.

[Dariusz Wyrm]

Kiedy ta w końcu się zgodziła na twarzy Dariusza pojawił się dyskretny uśmiech. Założył jej pierścionek i wstał.
-Wracajmy- Powiedział i podszedł do konia. Wsiadł na niego i podjechał do Erin. Wyciągnął dłoń do kobiety.

[Erin Wyrm]

Poczekała, aż on wsiądzie i chwyciła za wyciągniętą dłoń. Wsiadła z jego pomocą, tylko czy posadził ją przed sobą, czy za? W zależności od tego, albo wtuliła się trochę, albo spróbowała go objąć, co akurat raczej jej się nie uda i będzie musiała chwycić za jego ubranie.
- Czy mogę mieć do ciebie prośbę? - Nie widziała już raczej szans na ucieczkę. Z resztą wcześniej też za wiele ich nie było, ale napewno teraz już nie pozwoli jej zwiać. Za jakiś czas zamek będzie rozmawiał tylko o niej, bo wątpiła by Lord zamierzał ukrywać informacje o ich narzeczeńsrwie, w końcu taki nagły ślub nie wygląda dobrze. Choć kto go tam wie?
Nigdy wcześniej nie powiedziałby, że jej życie będzie tak wyglądać. Wlaściwie to była teraz ustawiona, szkoda tylko, że będzie to pewnie ładnie wyglądać tylko na pokaz.

[Dariusz Wyrm]

Dariusz posadził kobietę przed sobą. Ruszyli w drogę powrotną.
-Zależy jaką- Nie miał zamiaru w ciemno zgadzać się na coś. W głowie już kończyłem plany względem ślubu, będzie trzeba to ogłosić i to wszędzie.

[Erin Wyrm]

Nic w ciemno, oczywiście. Nawet nie była tak naprawdę pewną, czy może wierzyć w jego słowa, ale nic więcej nie mogła uzyskać.
- Chciałabym wrócić do Cross po swoje rzeczy i... Czy jeśli zabiorę ze sobą pewne stworzenia, będę mogła mieć pewność, że będą tu bezpieczne i nie zostaną mi odebrane? - Brakowało jej Jibrila i Rema. Zostawiła ich na tak długo.

[Dariusz Wyrm]

Po tym pytaniu Dariusz nic nie mówił. Jechali razem przez pewien czas w ciszy.
-Co to za stworzenia?- W końcu zapytał kobiety. Wolał wiedzieć co ona tam sobie pohodowała. Dopiero posiadając tę wiedze będzie mógł w pełni zadecydować

[Erin Wyrm]

Już myślała, że znów postanowił ją zignorować. Często to robił. Po chwili jednak Dariusz się odezwał.
- Pies i... Hipogryf. - Pies to jeszcze nic, ale czy pozwoli na hipogryfa? Wolała nie zdradzać mu tej informacji, nim nie otrzyma odpowiedzi, ale inaczej mogłaby pewnie tylko o niej pomarzyć. Niestety, ale to on tu był górą.