Puszcza

[Mensalir Steiner]

-Nie, nie próbowałem. Może po ewentualnym przesłuchaniu(może trafimy na jakiegoś który potrafi porozumiewać się w normalnym języku) troszkę zakosztujemy ich krwi?- Troszkę szkoda że nie zna ich języka, ale jakoś sobie poradzimy bez tego. Na razie zaprowadzę ją do miejsca w którym ją otoczyli.
-To tutaj. Było ich około ośmiu. Otoczyli ją. Widziałem że chcą ją zabić, wtedy nie wiedziałem że to wampirzyca, więc wkroczyłem do akcji. Następnie zaczęła uciekać. Dalej ją goniła część z tych centaurów. Udało mi się odwrócić ich uwagę od niej i pobiegłem za nią. Gdy tylko się oddaliliśmy od centaurów, uśmiechnęła się i zniknęła. - Ciekawe czy uda się Silvii coś znaleźć. W sumie sam się nie przygląłem, może dlatego że goniła mnie grupa centaurów, ale to mniejsza.
-To tutaj ją ostatnim raz widziałem. Widzisz coś tu może? Jakieś ślady? Jak nie jej to centaurów. Może jakiegoś znajdziemy. - No to zaczynamy śledztwo.

[Silvia Sanguine]

- Może. - Powiedziała na wzmiankę o torturowaniu i próbowaniu krwi centaura. Nie była przekonana do tego pomysłu, ale póki co nie negowała go, tylko szła za wampirem. Może się to okazać jednak dobrym pomysłem, ale właśnie "może".
Zatrzymała się widząc ślady nie tak dawnego starcia nim wampir zaczął jeszcze mówić. Słuchała go i rozglądała się. Ślady świadczyły o tym, że mówił prawdę. Z pewnością doszło tu do starcia, a odciski kopyt centaurów były dobrze widoczne. Niepokojący dla Silvi był fakt jak niedawno miało to miejsce. Ona była wciąż nie w pełni sił, z tak liczą grupą mogą mieć problemy. Rozejrzała się czujnie, nie chciała być wzięta przez zaskoczenie.
Ruszyła w stronę śladów krwi, musiały należeć do centaura. Tutaj też są wyraźniejsze ślady ludzkiej stopu, zapewne tej wampirzycy. Tylko znikła. Jeśli użyłaby maski to ślady powinny gdzieś jeszcze być, ale jeśli cienia bestii to mogła się rozpłynąć w powietrzu i jej nie znajdą. Z lustra nie miała jak skorzystać. Silvia rozejrzała się ponownie uważnie.

[Los]

Kilka kroków od miejsca walki były słabo widoczne, ale jednak ślady niewielkich stóp. Były one bardzo delikatnie odciśnięte w w ziemi i gdzieniegdzie w śniegu. Osoba poruszała się wolno, nie biegła. Ślady ciągnęły się dobre kilkanaście metrów, aż do do niewielkiego stawu. Przy nim urywały się.

[Silvia Sanguine]

Ślady były, niestety nie zaprowadziły Silvii daleko. Urwały się przy wodzie. Prawdopodobnie dzięki tafli stawu wampirzyca przeniosła się w inne miejsce. Inne opcje były na tyle mało prawdopodobne, że Sil nawet nie zawracała sobie nimi myśli.
Kobieta obróciła się do wampira.
- Za wiele już tu nie znajdziemy, po centaurach też nie ma śladu. Możliwe, że wampirzyca uciekała z katakumb jak ty, ale na jej pecha spotkała centaury, dla których osłabiony wampir to łatwa zdobycz. Może uda się ją jeszcze spotkać, ale póki co chciałabym wybrać się w okolice jednego z wejść do katakumb. - Powiedziała Silvia i rozejrzała się czujniej, aby utwierdzić się w przekonaniu, że w pobliżu nie ma nikogo ponad jakieś drobne zwierzęta leśne.
Następnie zaczęła iść w stronę leśnej głuszy.

[Mensalir Steiner]

-Może pójść z Tobą? Chętnie zobaczę w jakim stanie są katakumby.
Skoro złapali tamtą osłabioną wampirzycę to mogą też złapać Silvię. Jak na razie to jest jedyna osoba którą znam i wiem, że przeżyła. A nóż trafimy jeszcze na jakąś osobę. Jeśli jednak będzie chciała iść sama to niech tak się stanie. Muszę też zająć się swoim laboratorium; zająć się jego zaopatrzeniem i w końcu uzupełnić zapasy.
-A jeśli chodzi o wampirzycę to trudno. Może rzeczywiście masz rację i kiedyś uda mi się ją spotkać.
A wtedy będzie mi się musiała odwdzięczyć. Nawet wiem jak...

[Silvia Sanguine]

Na pytanie wampira Sil przystanęła i obróciła się w jego stronę.
- Nie ma problemu. - Odrzekła spokojnie. Nie przeszkadzała jej obecność Mensalira. Zdarzało im się już dłużej przebywać w swoich obecnościach głęboko pod ziemią w laboratorium, w katakumbach. Chociaż teraz czasami zdarzało się Silvi poczuć rozdrażnienie bez wyraźniejszej przyczyny. Jednak skutecznie je maskowała.
Silvia ruszyła dalej, kierując się na znane sobie wejście do katakumb w leśnej głuszy.

[Mensalir Steiner]

Czas uzupełnić zapasy. Najpierw się troszkę napiję,a następnie napełnię butelki krwią zwierzyny. Mam nadzieję, że mi te zapasy wystarczą na jakiś czas. Potem odniosę zapasy do laboratorium i następnie ruszam na wyprawę by zdobyć informacje co się dokładnie stało w katakumbach. Może znajdę osobę która jest wystarczająco poinformowana. Jeśli nie będzie chciała mówić to... heh... no cóż, czeka mnie wtedy duuuużo zabawy. Hehe... Dobrze, czas zrealizować plany. Do roboty!

[Mensalir Steiner]

Dobrze. Wracam do laboratorium, zapasy zebrane. Nie było to zbyt trudne; dużo zwierzyny która nie wymaga wielkiego wysiłku.
Na miejscu przemyślę co robić dalej. Znacznie lepiej mi się tam myśli. Posprzątane i zadbane miejsce, a najważniejsze-moje.

[Audrey Mavu]

Chciałam spróbować swojego szczęścia. Wyruszyłam z Cross jakiś czas temu dopiero poza murami miasta przemieniając się w tygrysice. Lubiłam tą formę choć niekiedy sprawiała problemy. Kiedy weszłam do puszczy pierwszym co zrobiłam to było właśnie maskowanie swojego zapachu zanim ruszyłam dalej przed siebie starając się trzymać daleko od terenów centaurów. Na ziemi próbowałam znaleźć jakieś ślady łap, w powietrzu chciałam wywęszyć jakiegoś zwierza no i nie zapomnijmy o tym by używać słuchu! Musiałam w końcu być czujna ma każdy dźwięk. Przez puszczę kroczyłam powoli, blisko przy ziemi uważając by nie chałasować.

[Audrey Mavu]

Nie znalazłwszy nic ciekawego zmieniłam się w człowieka. W takiej też postaci postanowiłam opuścić las. Polowanie to polowanie ale to trwało już za długo i to bez żadnych wyników. Dlatego też szybko opuściłam to miejsce.

//zt