Łąka Dwurożców

[Reno Coulter]

Ktoś tutaj robił sobie głupie żarty. Prawie wywróciłem się ale nie tak łatwo to ze mną. Jestem bardzo zręczny, a na lodzie nie stałem. Teraz rozejrzałem się bardziej uważnie i zauważyłem świeże ślady.
-Ta fajna zabawa...- Rzuciłem nie odpowiadała mi ta cała sytuacja. Silvia to raczej nie była. Zdziwiłbym jakby ta kobieta zaczęła takie rzeczy wyprawiać. Ruszyłem w drogę powrotną. Niby obstawę jakąś tam miałem ale nie wiem czy tutaj też, a nie chciałem stać się pożywieniem dla wampira.

[Callista Wolverton]

Siedziała za drzewem, nadal się ukrywając. To była świetna zabawa, jednakże komuś się najwidoczniej to nie podobało. Pobiegła za nim, lecz tak aby jej nie zauważył, po czym schowała się i czekała, aż zmiennokształtny będzie bliżej. Stanęła przed nim blokując mu drogę.
- Ej zostań. Nie idź.- Rzuciła w jego stronę i wyszczerzyła się w geście uśmiechu, jednak nie za bardzo jej to wyszło, ponieważ odsłoniła kły.

[Reno Coulter]

Dobrze, że chociaż pamiętałem skąd przyszedłem. Westchnąłem ciężej, kawał drogi się oddaliłem. Zaskoczyła mnie ta em... dziewczynka. Zrobiłem ze dwa kroki do tyłu i zlustrowałem ja wzrokiem.
-Nie zbliżaj się- od razu do niej rzuciłem, obecna odległość jest w miarę dobra.
-czego chcesz?- Zapytałem obserwując cały czas- Swojej krwi ci nie dam- Tak dla jasności.

[Callista Wolverton]

Zaśmiała się na jego reakcje.
- Nie jestem głodna.- Bacznie przyglądała się mężczyźnie. Na jej twarzy nadal widniał ten uśmiech, a może szaleństwo... nie, to na pewno była radość z zabawy. Mało tu było dzieci wampirów i nie miała z kim spędzać czasu. Na pewno ciężko o rówieśników w rasie starych pijawek. Niektórzy byli szurnięci, a inni mądralińscy. Ciężko wytrzymać z takimi bestiami.
- Jak masz na imię? Skąd jesteś?- rzuciła kilka pytań w stronę nieznajomego i miała zamiar nie odpuścić tak łatwo. Zbliżać się nie musi. Może męczyć na odległość gadaniem.
- Kim jesteś? Nie wampirem, więc kim... ładnie pachniesz.

[Reno Coulter]

-Tu nie chodzi czy jesteś, mówię tak na przyszłość, nie jestem do jedzenia- Tak aby było to jasne zacząłem iść omijając ją dość sporym łukiem.
-A co cię to interesuje?- Wścibski ten wampir... Chociaż oni wszyscy zawsze wszystko chcą wiedzieć.
-Jestem zmiennokształtnym- Tyle to może wiedzieć- Czymś miedzy zwierzęciem a człowiekiem.
Jakby nie to, ze jest trupem może i byłaby z niej miła osóbka.

[Callista Wolverton]

- W porządku nie jesteś do jedzenia. Zapamiętam.- Co, jak co ale Scar nie miała problemów z pamięcią wręcz przeciwnie. Podążała wzrokiem za nim, gdy ten zaczął ją wymijać.
- A interesuje bo mało tu żywych jest.- Zaśmiała się i zamilkła nagle. Nie dlatego, że powiedział o tym kim jest. Człowiek... zwierzę to dlatego ma taką dziwną woń. Chodziło raczej o informacje. Wszystkie odpowiedzi na pytania, które zadała stały się jej obojętne. Czarodzieje współpracują z zmiennokształtnymi, może on zna mamę?
- Czekaj...- zaczęła iść obok niego, lekko go wyprzedzając. A jak nie... nie każdy przecież... Nie zaszkodzi zapytać.
- Znasz nazwisko Fortis?- rzuciła od tak. Najlepiej same nazwisko, jak mu nic nie będzie to mówić to najwyżej nie będzie wiedział o kogo chodziło. Fortis"ów mogło być dużo...

[Reno Coulter]

-Tyle to i ja wiem- Tutaj żywymi to same zwierzęta i tylko w sumie one. Wole jednak nie rozmyślać nad ilością tych nieżywych.
-Nie zbliżaj się- Rzuciłem kiedy ta znalazła się obok i wyprzedziła mnie. Po prostu i tak starałem się trzymając swoją świadomość i siebie w spokoju.
-Znam.. znaczy nie znam, znaczy- ta to trochę takie pomieszane było. Westchnąłem i wypuściłem małą chmurkę pary do powietrza. Zimno.
-Samo nazwisko tak ale nie pamiętam czy kogoś z Fortisów tak- No to mniej-więcej tak można było określić. W końcu włamałem się im do domu.
-Czemu cie to interesuje?

[Callista Wolverton]

Miał racje. W okolicy to tylko zwierzęta były żywe. Pijawki zaliczają się do trupów. Młoda wiedziała, że tamta Scarlett umarła. Właściwie umarła ciałem, bo najwidoczniej wspomnienia nie umierają. Beznadziejna sprawa.
- Dobrze panie ostrożny nie będę się zbliżać.- Odsunęła się na dwa metry od łasicy.- Same nazwisko...- Jakie istniało prawdopodobieństwo, że mógł znać Lorenę?- Nie pamiętasz...Nie nic. Tak tylko pytałam. Zapomnij.- Jej dobre samopoczucie gwałtownie spadło i już się nie uśmiechała. Może i dobrze, nie odsłaniała wtedy kłów.
- Nie boisz się chodzić tu tak sam? Dużo tu krwiopijców. Ja jestem tylko dzieciakiem, ale są tu bardzo niebezpieczne wampiry. Sama staram się ich unikać.

[Reno Coulter]

-Wiesz jestem raczej odludkiem, Nazwisko się obiło mi o uszy, pewnie się do nich włamałem i dlatego nie kojarzę do końca co i jak- Wyjaśniłem dziewczynie, gdyż tej się zrobiło... smutno? Lepiej nie zasmucać wampirów, chociaż i tak dziw bierze, że jakieś emocje wykazuje?
-Boje się i to jak diabli ale nie mogę cały czas siedzieć w tej wieży jak jakaś uwięziona księżniczka- No to takie dość ehm... No.
-Poza tym kto nie ryzykuje ten nie żyje... Jakoby by to nie brzmiało.

[Callista Wolverton]

Odludek? Scar też nie była zbyt towarzyska. Powiedzmy, że nie ma z kim rozmawiać zwłaszcza, jak jest się Inutile i wygląda się, jak dwunastolatka.
- Włamałeś?- to ją zaskoczyło. Nie pamiętała takiego incydentu w swoim domu w Hogsmeade. Może łasica był dobrym włamywaczem? Albo włamał się, jak zjawiła się tu? Nie miała pojęcia. Równie dobrze mógł się włamać do jakiś innych Fortis.
- Nieważne.- Machnęła ręką.- To dlaczego stąd nie uciekniesz? Jak najdalej od tego miejsca...- "ten nie żyje." Tak, dziwnie to brzmiało.