Puszcza

[Gilbert Raven]

Niedobrze, niedobrze...
Tutaj nic nie złowią. Gilbert rozkazał, aby dwa wampiry z jego grupy przemieniły się w nietoperze i zapoznały się z pobliskimi terenami, czy są tu w pobliżu jakieś miejsca o większym potencjale łownym. Tymczasem pozostali będą posuwali się wolno na przód.

[Silvia Sanguine]

Silvia gestem wskazała, żeby utrzymali szyk i jeśli będą w stanie okrążyli zwierzynę. Każdy wiedział co ma robić. Wybierają cel na swojej drodze i atakują, naganiając do środka. Najwyraźniej zwierzęta już ich wyczuły, więc element zaskoczenia przepadł, przyspieszyła znacznie, aby dorwać zwierze, które znalazło się na jej linii prostej.
Wcześniej zamierzała dojrzeć co zamierza zaatakować. Wszak czuła zapach, ale to mogłoby być cokolwiek. Najpierw, więc dojrzy co to, a następnie zdecyduje czy rzucać się od razu czy wstrzymać się.

[Los]

Grupa Aldura
Greg zapiszczał z przodu.
Zwierzęta nie poruszały się zbytnio. Zapach dochodził z tego samego miejsca.

Grupa Gilberta
Dwa wampiry zamieniły się w nietoperze. Jeden poleciał naprzód, drugi odbił nieco w bok i to od strony tamtego do uszu Gilberta doleciał pisk, jakby ich nawoływał.

Grupa Silvii
Zwierzęta uciekały przed wami, ale byliście zbyt szybcy. Zapach krwi stawał się coraz bardziej intensywny. Jednak nadal nic nie widziałaś przed sobą Silvia, nawet kiedy zapach już był na tyle intensywny, że niemal znalazłaś się w nim.

[Aldur Abdelghan]

W końcu nadszedł sygnał, że wszystko w porządku. Na dany znak wampiry ruszyły do ataku ze względu na to, że celem wyprawy było zdobycie krwi, a nie jej przelew, trzeba było zabić zwierzęta bez rozrywania ich na strzępy. Najprościej zatem złamać kark, by później spuścić krew ze zwierząt.

[Gilbert Raven]

Jest! Nie było czasu do stracenia, a on sam nie chciał głodować. Nawet nie musiał pokazywać innym w którą stronę iść, wszyscy dobrze słyszeli nawoływanie ich towarzysza. Nakazał tylko zachowanie ostrożności. Pisk wcale nie musiał oznaczać znalezienia zwierzyny.

[Silvia Sanguine]

Silvia stanęła w miejscu i rozejrzała się uważnie. Cel powinien być gdzieś blisko, ale nigdzie go nie widziała. Rozejrzała się wampirami z grupy. Były blisko, wyczuwała je i dostrzegała pomiędzy drzewami.
Skupiła się na terenie wokół niej. Postanowiła wskoczyć co na mocniejsze drzewo, aby z niższych gałęzi wypatrzyć zwierzynę. Dała również znak zatrzymania się pozostałym wampirom.

[Los]

Grupa Aldura
Trafiliście na stado wilków, liczyło około 8 sztuk. Byliście dla zwierząt zaskoczeniem, ale mimo to zerwały się do walki. Warczały i podejmowały próby rzucenia się na was i zagryzienia.

Grupa Gilberta
Ruszyliście za piskiem, las nadał był tu rzadki i młody, więc szybko dostrzegliście stado jeleni. One was również dostrzegły i zaczęły uciekać.

Grupa Silvii
Bez problemu wskoczyłaś na drzewo, wampiry zaś spokojnie wyczekiwały dalszych poleceń rozglądając się przy okazji. Puszcza jednak była zbyt gęsta abyś coś konkretnego mogła zauważyć. Zapach krwi jednak był wyczuwalny całkiem dobrze.

[Aldur Abdelghan]

Mimo zaskoczenia wilki postanowiły walczyć, w końcu uważały siebie za tutejszych drapieżników. Wampir nie bał się ugryzień, ostatecznie nie zginie od tego, ale wciąż będzie boleć. Poczekał, aż wilki się na niego rzucą po czym podskoczył i zawisł w powietrzu, by kiedy będą pod nim połamać im karki.

[Gilbert Raven]

Ruszyli w pogoń. Gilbert postanowił zastosować standardową taktykę. Zwierzynę gonili tworząc łuk. Po obu krańcach znajdowały się najszybsze wampiry, których zadaniem było okrążyć zwierzynę i dopaść ją. W ten sposób zamykali krąg. Gdy tak się stało to cóż... chyba tylko cud mógłby wybawić zwierzyn od śmierci.

[Silvia Sanguine]

Silvia wskazała, aby wampiry ruszyły dalej, ale w nieco ciaśniejszym szyku. Odległość między nimi wynosiła może 4 metry, więc całkiem nieźle się teraz widzieli.
Ich krok był wolniejszy i czujniejszy. Silvia rozglądała się dookoła. Była pewna, że gdzieś czai się tutaj ciepłokrwista zwierzyna, chciała ją dorwać za wszelką cenę.