Puszcza

[Aldur Abdelghan]

Znalezienie krwi wampira potwierdzało jego obawy coś się stało. Miał nadzieję, że wampir wciąż żyje. Przykucnął, by zbadać ślad. Krwi nie było dużo, więc i rana, którą odniósł wampir nie powinna być śmiertelna. Wtem coś się poruszyło w krzakach. Było tam coś. Ruszył tam starając się nie wydawać dźwięków i z nogami zgiętymi w kolanach, by w razie ataku odskoczyć w bok.

[Gilbert Raven]

Gilbert także przeszedł w tryb wzmożonej czujności. Skupił się na swoich zmysłach: węchu, wzroku i słuchu. Może uda mu się jakoś rozpoznać to coś. Szybkie reagowanie to podstawa.

[Los]

Aldur i Gilbert
Tuż za wami rozległ się bojowy krzyk, z góry spadła spora siatką krępując ruchy, a spod ziemi jeden po drugim zaczęły wyskakiwać gobliny z drewnianymi pałkami nabijanymi ćwiekami. Rzuciły się na was wznosząc donośne okrzyki.

Grupa Silvii
Udało wam się powalić w szybkim tempie cztery osobniki. Nie powstrzymało to jednak reszty. Widząc jak szybko się poruszacie przegrupowali się. Utworzyli o dziwo jak na warunki puszczy zwartą linię i galopem ruszyli tratując wszystko co mieli na swej drodze. Uderzali rytmicznie kopytami o ziemie wywołując jej mocne drgania. łatwo można było utracić równowagę a teren też nie ułatwiał poruszania.

[Silvia Sanguine]

Silvia widziała, że mogą nie dać rady, dwójka wampirów, może i była silniejsza, ale tamci mieli przewagę liczebną. Postanowiła się wycofać, jeszcze odbije sobie za dzisiaj.
Nakazała odwrót drugiemu wampirowi.
Oboje używając szybkiego poruszania wycofywali się, każdy odbił w inna stronę, byleby tylko nie być w linii prostej od centaurów. Uciekali również zygzakiem między drzewami.

[Aldur Abdelghan]

Został uwięziony w siatce przez gobliny. Duma wampira przebolała, że atakują go gobliny. Wytrzymała nawet siatkę, którą na niego zarzucono jak na jakiegoś zwierzaka, ale by używać przeciw niemu kawałka kija z metalem tego mu było za dużo. Oczy zaszły czerwienią, kły pokazały się w całej okazałości, to i warkot było jedynym ostrzeżeniem przed tym co nastąpiło. Skóra wampira stwardniała i poszarzała. On sam urósł, a jego twarz straciła ludzkie rysy. Z placów wyrosły skrzydła, a ręce stały się większe i uzbrojone w szpony. Teraz gobliny miały okazję spotkać wampirzą bestię. Wściekłą bestie, której celem było uwolnić się i rozerwać wszystko co zraniło jej dumę.

[Gilbert Raven]

Dość podobne odczucia co Aldur miał też Gilbert tyle, że on poczuł ukucie złości już w momencie wpadnięcia w pułapkę. Dobrze wiedział, że wpadł w pułapkę przez swoją nieostrożność, ale wszystkie negatywne emocje skierował w stronę tych żałosnych zielonoskórych. No cóż nie zdążył nic zrobić, gdyż książę zamienił się w to, czym Gilbert się tak fascynował... Bestię. Co prawda nie sądził, iż Aldur stracił kontrolę, ale wolał się znaleźć z daleko od niego, gdy przebywał w tym stanie. Książę urósł, podnosząc sieć, więc z pewnością wyplątanie z niej jest łatwiejsze niż przed chwilą. Spróbował się wydostać i chwycić jednego goblina. Był pewien, że reszta ucieknie widząc Bestię, a on potrzebował jednego żywego okazu.

[Los]

Aldur i Gilbert
Oba wampiry po chwili były wolne, a resztki sieci leżały obok. Gobliny na widok bestii odsunęły się, ale nie uciekły. Wyglądały na oszołomione. Po chwili kilka przemogło się i zaatakowały.
Gilbercie, udało ci się jednego pochwycić. Ten jednak niestrudzenie próbował się od ciebie uwolnić, bił cię i gryzł.

Grupa Silvii
Centaury biegły cały czas za wami. Byliście od nich szybsi, ale tamci nie wyglądali jakby się przejęli waszą ucieczką. Jeden z nich zadął w róg. Wpadliście w sieć, która została rozłożona w wzdłuż drzew. Była obsmarowana czymś śmierdzącym i lepkim.

[Silvia Sanguine]

Silvia spróbowała zidentyfikować zapach tego czegoś śmierdzącego, a przy tym sztyletem postanowiła spróbować przeciąć sieć. Nie szamotała się za bardzo, ewentualnie delikatnie próbowała dopomóc pazurami wolnej dłoni w rozcięciu sieci i może też na coś się zda jej wampirza siła, aby rozerwać sieć. Jednak jeśli szybko zda sobie sprawę, że zniszczenie sieci nie wchodzi w grę, to spróbuje wspiąć się do góry po sieci.
Drugi wampir nieco bardziej się szamotał, zapewne tez próbował użyć siły na sieci. Jednak spoglądał też za siebie, jeśli centaury się zbliżą dostatecznie ponownie zamierzał użyć lamentu na nich.

[Los]

Grupa Silvii
Ta substancja śmierdziała jak coś ropo-podobnego. Centaury były blisko słyszeliście ich krzyki i to jak liście na krzakach się poruszają. Z drugiej strony sieci pojawiły się jednak dwa inne centaury z pochodniami w rękach. Ci nie byli uzbrojeni w nic poza płonące kije.
Silvii udawało się rozdzielać sieć i nie była tak ubabrana jak jej towarzysz. Wampir przez szamotanie tylko powodował, że coraz bardziej był oblepiony.

[Silvia Sanguine]

Kiedy drugi wampir zdał sobie sprawę z centaurów, uspokoił się i ponownie użył lamentu w celu ogłuszenia centaurów. Być może lament dotknie też niektóre centaury znajdujące się z tyłu, o ile znajda się w odpowiednim zasięgu.
Silvia w tym czasie dalej rozdzielała sieć, aby wydostać się z niej jak najszybciej i dopaść oba centaury, oczywiście dopadnięcie ich równało się z poderżnięciem im gardeł.