Zarośnięta Ścieżka

[Anisse]

W tej chwili miała wielka ochotę podejść i sprzedać mu kopniaka w zadek by znowu wpadł w błoto. Nawet głupiego dziękuję nie usłyszała. Wciągnęła powietrze przez nos i wypuściła je z cichym sykiem przez usta. Tak jakby cedziła je przez zęby.
- Oczekuje rozmowy. To nic nie kosztuje, prócz czasu.- Będzie potrzebowała dużo cierpliwości i wyrozumiałości. Postara się również precyzyjniej dobierać słowa by została jasno zrozumiana.
- Ale nie tutaj, nie jest to odpowiednie miejsce na dyskusje. Niedaleko jest...moja chatka. - Moja. To nie było odpowiednie słowo bo nie była właścicielka tej opuszczonej posiadłości ale nie musiała mu się tłumaczyć.

[Reno Coulter]

-No dobra.. rozmowa.. oke- No dobra to nie jest nic czego nie byłbym w stanie jej zapewnić. No może trochę zbyt gwałtowniej zareagowałem. Jednak nie lubiłem sytuacji kiedy nie proszę o pomoc i się oczkuje czegoś w zamian.
-No to chodźmy, prowadź..- nie pamiętam czy się przedstawiła czy nie ale oke. Może nie powinienem w sumie iść, nie znam ja i kilka minut temu groziła mi ale z drugiej strony...

[Reno Coulter]

Ruszyłem za nią. Co miałem robić w tej chacie? Sam planowałem o poranku ruszyć dalej a ten już niebawem nastanie. Będąc na ścieżce spojrzałem na niebo przez drzewa. Pogoda może będzie jakoś pomagać ale nie liczyłem an to. Same płomienie nie wyglądały mi na jakieś bardzo groźne.

[Anisse]

Ziewała co chwilę zasłaniając dłonią usta, była zmęczona i najchętniej zdrzemnęłaby się. Nasunęła kaptur na głowę a jej kroki stały się wolniejsze, wokół domu ogarniała tereny im jednak dalej tym bardziej były jej obce. Utonąć przypadkiem w bagnie też nie chciała. Reno milczał a jej to odpowiadało w sumie gdyby nie jego odgłosy kroków to nawet nie wiedziałaby, że jest tuż za nią. Zatrzymała się dopiero gdy ścieżka znikła jej z pola widzenia. Nie bardzo wiedziała, w którą stronę się udać. Na zewnątrz pojawiła się szaruga, jeszcze trochę i będzie widniej.

[Reno Coulter]

Kiedy kobieta się zatrzymała zrobił to samo.
-Co dalej?- Zapytałem trochę niepewnie. Sam nie miałem jakiegoś celu podróży. Może wracać do Corss? Wiedziałem gdzie lezy i pewnie dąłbym radę. Tylko do kniei musiałbym się dostać. Reszta poszłaby łatwo.

[Anisse]

- Nie wiem jak ty ale... - Podniosła patyk rysując nim niewielki okrąg na ziemi. Ustawiła w środku cztery kamienie, które miały symbolizować kierunki świata.
- O tej godzinie i w te noc, wzywam duchów cudną moc. Niech zaklęty żywioł ziemi, darzy mnie mocą kamieni i wskaże wybór co już się nie zmieni. - Może i nie była to magia tylko takie bajdurzenie ale dla niej słowa miały ogromne znaczenie. Za dziecka bawiła się dużo w takie formułki zwracając często do wyimaginowanych duszków. Zakręciła patyczkiem, który po chwili opadł wskazując jej północny kierunek podróży. Podniosła go z ziemi i wręczyła Reno.
- Możesz też spróbować, chyba że masz lepsze plany. - Zatrzymywać go na siłę nie będzie. Kręcić patyczkiem też nie musi, to opcja dla niezdecydowanych lub nie mających konkretnego celu podróży.

[Reno Coulter]

Spoglądał na jej poczynania i lekko nie wierzył w to co widzi.
-Że co?- Rzuciłem patrząc na nią.
-Równie dobrze mogę rzucić kijek w górę i iść w kierunku w który upadnie- Rzuciłem troche kpiąco do kobiety. Nie ja w takie pierdoły nie wierze. Wolałem rozejrzeć się za jakimś samotnym drzewem czy coś. Ostatecznie użyłem swojego zegarka do określenia kierunku. Chwile mi to zajęło sprawdziłem po której stronie rośnie mech i gdzie w drzewach są dziuple. Dla pewności poszukałem więcej takich drzewek i sam sobie wyznaczyłem inny kierunek.
-Ja idę tam- wskazałem jej ręką zachód-Jak wyjdę z bagien to już będzie prosta sprawa.

[Anisse]

W momencie gdy wykpił jej metodę, coś zaczęło w niej wrzeć. Rzuciła w niego patykiem, którego nie chciał przyjąć. Odbił się tylko od jego pleców gdy rudzielec zaglądał w zegarek na ramieniu.
- Niewdzięczniku! Tak odpłacasz za schronienie? - Uważała, że taka ciamajda i niezguła jak on już dawno powinien być martwy na tych bagnach. Nie zareagowała by tak ostro gdyby nie jawna kpina w jego tonacji głosu.
- Zejdź mi z oczu. - Tupnęła nogą. Miała go już serdecznie dość a czara goryczy się przelała.- Właściwie nawet ci pomogę, będzie szybciej. Oppungo! - Pojawiły się małe ptaszki, które rzuciły się na Reno chcąc go podziobać. Sama natomiast miała zamiar po tym odejść na północ.

[Reno Coulter]

-Co?- Spytałem kiedy tam rzuciła słowa i nie tylko. Poczułem uderzenie kijka na plecach. Uniosłem lekko brew.
-no doba już idę- Dala mnie to jej zachowanie było głupie i dziwne ale ok. Skoro nie chce mnie widzieć to ok. Ruszyłem i ona jeszcze jakieś ptaki rzuciła na mnie.
-Ej- Rzekłem zasłaniając się przed atakującymi ptakami -Dziwaczka- rzuciłem i zmieniłem się w rosomaka i zacząłem biec.