Ruiny

[Dariusz Wyrm]

-Tak, weź się za przygotowania- Skinąłem mu lekko głową. Skoro tak to dobra. Siadłem sobie pod jedną ze ścian. Zobaczymy co dalej. Zamknąłem sobie powieki i wziąłem głębszy wdech. Zobaczymy ile dokładnie to zajmie mu. Z tą ręką szybciej niż z kikutem ale no.

[Liadon Ichimaru]

Liadon wstał powoli. Zawroty głowy już mu przeszły. Tak więc odetchnął głośniej i zabrał się do przygotowań. Najpierw zbliżył się do swoich rzeczy i pogrzebał w nich niezgrabnie. Dopiero potem zlokalizował nieco więcej miejsca i zaczął kreślić okrąg na ziemi powtarzając w myślach inkantacje i inne niezbędne rzeczy.

[Dariusz Wyrm]

Ja siedziałem zamyślony. Spoglądałem na mężczyznę co jakiś czas, patrząc co robi. Nie wtrącałem się w to, znałem przebieg ale nie szczegóły. Jako wódz musiałem pewne rzeczy po prostu znać. Westchnąłem i oparłem głowę o chłodną ścianę.

[Kimi]

Mimo wszystko, że leżała do nich odwrócona tyłem przy kominku to jednak uszy wyłapały całą rozmowę. Była biernym słuchaczem. Po jakimś czasie gdy się dobrze wygrzała podeszła do wodza kładąc się obok niego. Również przypatrywała się przygotowaniom do tego dziwnego rytuału, o którym była mowa. Po długiej ciszy odezwała się w końcu.
- Będę mogła przez jakiś czas podróżować z tobą? -Wiedziała, że Sylvan nie zamierza wrócić do wioski, ona również tego nie planowała. Nie musi być prowadzona przez niego za rączkę, ani podążać z anim krok w krok. Wystarczy, że będzie się kręciła w pobliżu.

/+5pkt mocy za odpoczynek/

[Dariusz Wyrm]

Kiedy to podeszła i położyła się Kimi, pogładziłem ją po sierści trochę. Po jej słowach lekko zaśmiałem się.
-nie mam nic przeciwko Kimi, myślę, że będę cię potrzebował po rytuale a jeśli będziesz chciał wędrować ze mną, to nie widzę problemu- No ale kotek musiał się liczyć, że pewnie i z moją żoną będzie musiała się kręcić

[Kimi]

Poczuła jak gładzi ją ręką po futrze. Przywykła do tego, że w tej formie innych ciągnęło by ja pogłaskać. Poruszyła wibrysami i śmiesznie pyszczkiem słysząc jego słowa. Czyli uzgodnione, na jakiś czas ma cel. Nie chciała wracać ponownie do tułaczki, nie wiedząc nawet czego konkretnie szukać. O jego żonie nawet nie pomyślała, choć czy to naprawdę coś zmieniało? Nie szła za nim tylko po to by romansować. Takie rzeczy nie były w jej głowie, zepchnięte gdzieś w najdalszy zakamarek umysłu. Zagrzebane pod stosem braku doświadczenia w tych sprawach. Ktokolwiek by z nią flirtował lub starałby zdobyć się jej serce ona by tego nie dostrzegła. Niczym ślepiec.
- Co ten rytuał w tobie zmieni? -Zapytała. Nie wiedziała na co się przygotować, jakie możliwe konsekwencje mogą spotkać Sylvana. Być może nie będzie mogła mu pomóc i zostanie obarczona za to winą. Jedyne z czym jej się kojarzył rytuał to z poświęcaniem.
Za dużo bajek z a młodu. Za dużo.

[Dariusz Wyrm]

-Co zmieni?- No cóż trochę zmian będzie. Czy poważne nie wiedziałem do końca. Na sobie nigdy go nie miałem a różne opowieści słyszałem.
-Zapieczętuje we mnie wilka- Jeśli będzie potrzebowała wytłumaczenia to jej to lepiej wyjaśnię. Nie mogłem ją zapewnić ani uprzedzić w niczym. Nie wiedziałem czego ona może oczekiwać od tego.
-Ułatwi to operacje- Dodałem aby lekko objaśnić powody dla których będzie on przeprowadzony.

[Kimi]

- Czyli już nie będziesz się przemieniał? - Tak odbierała to zapieczętowanie, niczym uśpienie dzikiej bestii. Nie odważyła się jednak zapytać dlaczego tego pragnie. Nie wyglądał na kogoś komu przeszkadzało bycie wilkołakiem. O ile przeraził ją na pierwszym spotkaniu to jednak nie wyrządził żadnej krzywdy. Kontrolował siebie.
Położyła uszy po sobie zaniepokojona, nic nie brzmiało jakby miało to być przyjemne. Wręcz odwrotnie.

[Dariusz Wyrm]

Nie odpowiedziałem jej od razu. Tak jakbym nie dopuszczał do końca takiej myśli. Całe życie byłem wilkołakiem, przemieniałem się i przez wiele lat pracowałem nad sobą, a teraz miałem utracić, część siebie.
-Nie będę mógł i zapewne zatracę też zmysły- Niestety tak zapewne będzie. To cały czas mnie jakoś przerażało. Całe życie z wyczulonymi zmysłami i teraz je przytępić? Nie miałem pojęcia jak to będzie.

[Silvia Sanguine]

Silvia stała pod jedną ze ścian. Wyglądała na zafascynowaną całym rytuałem. Przyglądała się z uwagą co robi Liadon. Chciała wszystko dobrze zanotować w umyśle.
Czy słyszała rozmowę Sylvana i Kimi? Musiałaby być głucha, żeby jej nie słyszeć. Jednak nie wtrącała się w nią i niczym nie zdradzała, że słucha. Jakby obserwowanie Liadona całkiem ją zaabsorbowało.